Copyright Featured Image and Page Header Image: Casafilm/Doc.Eye Film.
Het thuisgevoel in de multiculturele stad
Migratie is een fascinerend verschijnsel. De reis van het land van herkomst naar het land van aankomst maakt van de emigrant een immigrant. Dit is een gedaantewisseling met vele gevolgen, positief of negatief, prachtig of pijnlijk. De reis kan ontstaan uit nieuwsgierigheid, of gemotiveerd zijn door de liefde, maar kan ook voortkomen uit een politieke of economische dwang als achterliggende oorzaak. Het resultaat is hoe dan ook een landgenoot met een meervoudig culturele achtergrond. Deze eigenschap is een bron van kracht en rijkdom, maar het levert ook gevoelens van vervreemding en ontheemding op. Migratie is een veelzijdig verschijnsel met steeds andere verhalen.
Regisseuse Rosemarie Blank is een ervaringsdeskundige, want ze vertrok vele jaren geleden uit Berlijn en woont sindsdien in Amsterdam. Met haar camera bij zich keerde ze terug naar haar wortels en keek goed om zich heen, zonder vooropgesteld plan. Ze kijkt rond in de metro en op straat, loopt winkels binnen. Ze sprokkelt spontane verhalen van stedelingen, meestal migranten. Ze luistert met aandacht en neemt de tijd voor een gesprek en respecteert stiltes.
Haar impliciete kernvraag hierbij is steeds: Wat is uw thuisgevoel? Ze kreeg een grote variatie aan respons. Het resultaat is een zeer persoonlijke en inspirerende visie op Berlijn.
“Berliner Tagebuch is een zachtmoedig portret van een metropool die nu eens een vriendelijk, menselijk gezicht laat zien.” Bron: de Volkskrant, 13 september 2012
- Rosemarie Blank werd eerder gefascineerd door het thema migratie: in haar film Transit Levantkade (1991) combineert ze archiefopnames met documentaire beelden van de Amsterdamse kade, waar vroeger emigranten vertrokken en waar later stadsnomaden neerstreken.
Director’s statement
“Berlin Diary is a visual account of my observations in Berlin, focusing particularly on the city’s foreigners in the winter and springtime of 2010 and 2011. The film portrays various types of foreigners, Turkish, Kurdish and Arab people from the second and third generation of former Gastarbeiter, but also street musicians and other people who try to make the best of their life in this European metropolis. Many times I fell in conversation with foreigners in U or S-Bahn stations. Most of them told me that they feel at home in Berlin. I wanted to know how these foreigners live and survive and what “feeling at home” in Berlin actually means to them.
The film is also a personal account because I have lived in Berlin for a large part of my life, as well as many years in Amsterdam. A Dutch friend of mine once said: “In Amsterdam you’re not really at home, but you’re not a foreigner either.” And a friend in Berlin said to me: “But you’re not at home anymore in Berlin.” From this uprooted starting-point I tried to find out why Berlin is so attractive to foreigner nowadays.
I filmed without any premeditated plans, using a small digital camera, simply following my intuition or some particular visual attractions of the city: in winter, when people flee into the underground from the cold, or in springtime, when the citizens all seem to emerge from their hide-outs to enjoy the first sunshine.” Source: http://www.rosemarieblank.nl/berlin.html